اعیوني اتطشّر حضنهه
و داري اتراعي الأمانة
من رحت ... ما اسمیهه وفه
وما اسمیهه خیانة
الربیع ایگص تذاکر گبل لایحل الشته
من رحت صارت الغرفة حزینة
و اتطرّزت بدموع و اشموع و ضیجت خلگ
و آنه اغوصن ذکریات و احترگ
والشته باکت جگایر ... مارحمته و مارحمني و کض بچانک
بس ماگدر یحتل حنانک
والعمر صفنة حمامة ... البیهه فرحة الصیاد لگمة
والعمر حسرة یتامة ... والگلب کلما ایتذکر نهته اطعمة
لیش احن او بس الک
حنة الشاعر علی اشعارة العیایز ... او ماني یایز
و ابقیَْ احنن لک یه جایز
من رحت حشّمت روحي اعلی روحي
ومادریت الیاکتر منحوت آنه
اعیوني اتطشّر حضنهه وداري اتراعي الأمانة
رحت انته ... و آنه رایح
اسمع اتگلّي تعال
آنه رایح ... آنه رایح
راح اعرّج للشمس
( الشاعر: عبدالعظیم سوداني )