قال تعالئ . لِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَاناً ...
علئ اجناح السفر شدیت روحی ابخیط غادرت المدینه و قررت ماخاف
سدیت النوافذ خایف امنلریح یسقطنی المطر وایشیلنی الخطاف
گلت ما التفت مو ادری راح انهار کلشی الضل ورای اعتقد ماینعاف
او خذیت ادموع ولفی او ریحة امی اویای من یبرد حنینی اهناک عندی الحاف
انه عایف وطن مضمونه من احسین ولله اگبال عینه اشگد مذابح شاف
عفت مای النهر واملوحته البل طین واحواز الحبیبه الکامله الآوصاف
ودعت الچبایش غافیه اعله الهور واعثوگ النخیل امعانقه الخصاف
غادرت النجم والفیل والفرقان و صوت الله اکبر بعد سورة قاف
او جبت نخل المحمره و شوگهه المذبوح واتراب القصر وامنل مدامع حاف
شایل بیدی جنطه و بیها تسع اعقود یایبهن هدیه المجلس الآعراف
علی العاید البدوی
رد مع اقتباس
