رجفت شففتک واتبده منهه الصوت
ومو وجهک کلامک گام ینطي الوان
من رجفک عرفت الغیري راح اتروح!
من یرجف بعد مایرجع الفنجان
هوه اشگد وابفرگتک مدری وین ایضیع!
احس من گد خنگتي ایبذر الغرگان!
حارگ صورتي؟ ؟ ؟ ؟امدنیهه یم النار!؟ ؟ ؟ ؟
امس باوسني جاري ابوجهي شم دخان!
رسایل عشرتک تارسهه کلهه احساس!
من ینشگ حرف ینکتل بیه انسان!
بس الگعد وحده ایعرف طول الیل!
السولف للصبح ماینحسب سهران!
اذا مششط چنت من شعری یوگع رای!
هسه الدرب واحد وآنه بي حیران!
وچنت هیبه امن اسولف تسکت الخیرین!
بعدک سولفت ماسکتت الخرسان!
نکتب علشجر والذکریات اهواي!
دفتر ذکریاتي ابعشرتک بستان!
آنه ابکل مکان امخلي بیک آثار!
حته النفس مالک عدي بی نیشان!
ابرگبتک من بست خلیت اثر بلصوت!
و امن الشبگ ضلک بي اثر ضرعان!
من گدما ذکرتک هزلت طرواک!
اسمک لوتنکته ایطیح منه السان!
وجهی امن الصفار الظهر ماینشاف !
چانت لو امقطه اتشوفني العمیان!
وتجاعید الوجه ینقرف منهن ماي!
کون ابعصر نوح اینشفن الطوفان!
وماعدهه رجل بس هیه مدري اشلون!
ترفس بلضلوع احچایت البطران!
ومن کثر الدمع یزلگ ابعیني الطیف!
لعیوني ابوجودک حافي یدخل چان!
چنت افرک اعیوني اتبلل ایدي احلام!
بحیث امن ایدي ابین لوچنت حلمان!
انه ابنص الصخر بلشعره حافر بیر!
هسه امن ارمش افحط کثر ماتعبان!
وگدما انتچي اعله الگاع حته الدود !
سکن بخطوط ادیه و هاجر الگیعان!
ابدمعي اتغسلت واتچفنت بلشیب!
انه اجنازه ابغیابک عوزي بس دفان!
حسین السیدنور