الالف .اول حکمه درسها الزمان.
اکثر اذنوبک یجن من اللسان.
السان کل عاقل من الجاهل حصان.
بالک اتهدمه بجدل وسفاها.
الباء بصیرة عگل مو بصر العیون.
والفطین الما مشه بدرب الظنون.
اتبع العالم ولو اعمه یکون.
اجدامه ابدن ما تزل اخطاها.
التاء تعلم درس من اهل العقول.
الموت غایه وکلها للغایه تنول
الطیر کل ماطار لابد للنزول.
وما تدوم الزرگه للیعلاها
الثاء ثمر حچی الصدگ نفعه چثیر.
والچذب حبله یظل دایم گصیر.
ازرع ابعگلک شمس خلها تنیر.
شمس عگلک لا تطفّی اظواها
الجیم جد السیر لو ناوی الرحیل.
اختار صاحب یعدل احمول التمیل.
بهذا دربک لا تماشیلک بخیل .
البخل عله وما یصح ادواها.
الحاء حسیبک ربک ابکل الامور.
یعلم النیه الخفت بین الصدور.
خلی ذکر الله بشفافک یدور.
های کلمه اهناک تترجاها.
الخاء خبیر الیفتهم بين الانام.
گبل لا ینطق یفسّر بالکلام.
هذا راح ایشیّد ابصدره وسام.
وذاک یخسر لو جهل معناها.
الدال درب المجد راید تضحیات.
یعنی کون المجدک اترخص الحیات.
هذا مبداء للذی ایحس عنده ذات.
المایحس چلماتی لا یقراها.
الذال ذل اهل المجد من الجهل.
بیها حتی الملک هم یصبح اذل.
لو ردت اجیالک اتشوف الامل.
لازم ادروب العلم تسعاها.
الراء رحمة ربک التغطی البلاد.
والسکوت ابهل زمن اکبر جهاد.
الراد یحفظ نفسه من کید العباد.
السانه چلمت زور لا یطارها.
الزاء زرع الخیر للیشکر وفیر.
والفقر مو عیب للعایش فقیر.
کلها تتساوه فقیر اویل امیر.
بلگبر لو نوخت مسعاها.
السین سد الباب لو هب منه ریح
ولا تجاوب کلمن بجهله یصیح.
مییز التغرید من صوت النبیح.
فرق مابین الارض واسماها
الشین شد اجروح گلبک لو تسیل
ولا تتانی الزمن یصبحلک خلیل
اعدل ابحملک اذا حملک یمیل
غیر چفک ابد لا ترجاها
الصاد صدرک کون بسرارک غمیج.
یستر الاسرار مو منهن یضیج.
ماهو کلمن بلوجه یضحک صدیج
های حکمه وابد لا تنساها
الضاد ضیم الوکت ماعنده دوام
وما یظل الصبح عایش بلظلام
ربک العالم دره ابحال الانام
وحده ربک یسمع المنواها
الطاء طبعک کون بخلاقک یبین
وخلی عگلک بلفکر یصبح رزین
الما ملک اخلاق یعنی ابلایه دین
وینزل ابعین الخلایق جاها
الظاء ظعن افکار عگلک لایطیش
و الاصایل لا تگرّبها الکدیش
لوردت بلخیر والعزه تعیش
دار اهلک لا تهد مبناها
العین عینک غضها من عرض البشر.
حتی عرضک ینستر من النظر.
الیرمی بیت الناس بچفوفه حجر.
ابیوته جام الحجر یتعناها
الغین غیر الله مایوجد مجیب
والدعاء الغیر خالقنه یخیب
العله غیر الله ما الها طبیب
ولاکو غیره للعلل شافاها
الفاء فکرک للبشر خلی نضیف
حتی تبقی ابعین الیحبک شریف
لا تظل مثل الخبل طبعه خفیف
چلمة الجاهل یطیر اویاها
القاف قانون البشر یعنی السلام
یعنی کل واحد وسط صدره امام
حتی لو ترحل یظل حسن الختمام
بالمکارم رایتک تلگاها
الکاف کل شاعر یبان ابمستواه.
والبحر ضییع سفن یامه ابهواه.
الراد یبحر لازم ایجمّع قواه.
حتی لا یغرگ وسط مجراها
اللام لم العلم مو لم الفلس
العزه مو بالمال بس عزة النفس
هذا اعظم درس للراد الدرس
و الغبی الدنیا تغره اویاها
المیم موت العزه یهواه الشجاع
واسمه دایم بلمراجل صیته شاع
لو یصاحب ماعرف شنهی الخداع
لجل ربعه الدنیا یتحداها
النون نار البیها عزه وکبریاء
احسن من الجنه لو بیها ریاء
الراد یصعد صیته لعنان السماء
خل یعوف الدنیا لا یهواها
الواو ورده المایصح بیها عطر
لا تذلها ابنظرتک لمن تمر
باچر اتدعی اذا صار الحشر
والله ماظنه یرد دعواها
الهاء هم الوطن مو هم الحیاة
ناسه عدله وعاشت بحضن الممات
الله یستر من ظلم کل الطغاة
والله یبعد ناسی من بلواها
الیاء یبت الحکمه من شایب قدیم
گلی یولیدی العگل بی تستقیم
الحکمه تطلع من وسط عگل السلیم
عذب میها ماخبط مصفاها
رد مع اقتباس
المشاركة الأصلية كتبت بواسطة moh shams
