ﺍﻟﻐﺮ ﺍﻟﻤﺤﺠﻠﻴﻦ ﻭ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺳﻴﻒ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﻭﺟﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﺒﺮﺃ ﺭﻭﺣﻲ ﺗﻴﻤﺎﻟﺮﻭﺡ ﻋﻠﻲ
ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﺒﺪﺉ ﺧﻠﻘﻲ ﻫﻤﺖ ﻋﺸﻘﺎً ﺑﻌﻠﻲ
ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﺒﺪﻯ ﺳﻨﻴﻦ ﻳﺒﻌﺖ ﻋﻤﺮﻱ ﻟﻌﻠﻲ
ﻭﺑﺴﻮﺡ ﺍﻟﺪﺭ ﻟﻤـﺎ ﺑﺎﻳـــﻊ ﺍﻟﺪﺭ ﻋﻠﻲ
ﻃﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺨﻠﻖ ﺃﺩﻋﻮ ﺃﻧﺎ ﻣﻮﻟﻰ ﻟﻌﻠﻲ
ﻭﺳﻤﻌﺖ ﺍﻟﻜﻮﻥ ﻳﺸﺪﻭ ﺧﺬ ﻋﻬﻮﺩﻱ ﻳﺎﻋﻠﻲ
ﻛﻞ ﺫﺭﺍﺕ ﻭﺟﻮﺩﻱ ﺳـﻮﻑ ﺗﺒﻠﻰ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﺛﻢ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻠــﻘﻲ ﻣﻦ ﺳـﻨﺎ ﻧﻮﺭ ﻋﻠﻲ
ﻭﻣﻊ ﺍﻟﺼﻠﺼﺎﻝ ﻭﺍﻟﻤﺎ ﺧــﺎﻣـﺮ ﺍﻟﺠﺴﻢ ﻋﻠﻲ
ﺫﺍﺏ ﻓﻲ ﺃﻣﺸﺎﺝ ﻟﺤﻤﻲ ﺣــﺐ ﻣﻮﻻﻱ ﻋﻠﻲ
ﻓﻲ ﻣﺴﺎﺭﻳﺐ ﻋﺮﻭﻗﻲ ﺳﺎﻝ ﻋﺸﻘﻲ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻓﻲ ﻛﺮﻳـﺎﺕ ﺩﻣﺎﺋﻲ ﺧُﻂ ﺣﺒـﻲ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﺭﺋﺘـﻲ ﻣﺎ ﻣﺮ ﻓﻴﻬﺎ ﻧﻔــﺲ ﺩﻭﻥ ﻋﻠﻲ
ﻛﻞ ﺍﻋﻀﺎﺋﻲ ﺻﺎﺭﺕ ﻃـﻮﻉ ﺃﻣﺮ ﻟﻌﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎ ﺩﻕ ﻓﺆﺍﺩﻱ ﻗــﺎﻝ ﻧﺒﻀﻲ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎ ﺭﻓﺖ ﻟﻬﺎﺗـﻲ ﻗـﺎﻝ ﺛﻐﺮﻱ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎ ﺳﺎﻟﺖ ﺩﻭﺍﺗـﻲ ﻛـﺘﺐ ﺍﻟﺤﺒﺮ ﻋﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎﺃﻇﻠﻢ ﺩﺭﺑﻲ ﺻـــﺎﺡ ﺩﺭﺑﻲ ﻳﺎﻋﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎ ﻛﻠﻤﺎ ﺍﻏﻔﺖ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺿﺞ ﺭﻭﺿﻲ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻭﺑﺄﺭﺣﺎﻡ ﺍﻟﺰﻭﺍﻛﻲ ﻛﻨﺖ ﺃﺷﺪﻭ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻟﺒﻦ ﺍﻷﺛﺪﺍﺀ ﻓﻴﻪ ﻛﻢ ﺟﺮﻯ ﺣﺐ ﻋﻠﻲ
ﺣﺠﺮ ﺃﻣﻲ ﻭﻣﻬﺎﺩﻱ ﻓﻴﻬﻤﺎ ﺩﻓﺆ ﻋﻠﻲ
ﻛﻠﻤﺎ ﺃﺭﻋﺖ ﺗﻨﺎﺩﻱ ﻳﺎ ﺍﻣﺎﻣﻲ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻋﻠﻤﺘﻨﻲ ﻳﺎ ﺻﻐﻴﺮﻱ ﻻ ﺗﺪﻉ ﺣﺐ ﻋﻠﻲ
ﻓﺬﻛﺎﺀ ﺣﻴﻦ ﻏﺎﺑﺖ ﺭﺩﻫﺎ ﻋﺸﻖ ﻋﻠﻲ
ﺻﺪﺭﻫﺎ ﺍﻟﻜﻌﺒﺔ ﺷﻘﺖ ﻭﺍﺷﺎﺭﺕ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻫﺎ ﻫﻨﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﻓﺨﺬﻩ ﻟﻚ ﻋﺒﺪﺍً ﻳﺎ ﻋﻠﻲ
ﻳﺎ ﺻﻐﻴﺮﻱ ﻟﻴﺲ ﻳﺪﺭﻯ ﺳﺮ ﻣﻮﻻﻙ ﻋﻠﻲ
ﺇﻥ ﻃﻪ - ﻭﻫﻮ ﻃﻪ - ﻛﺎﻥ ﻳﺪﻋﻮ ﻳﺎﻋﻠﻲ
ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻴﻪ ﺗﻨﺎﺩﻭﺍ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ ... ﻳﺎ ﻋﻠﻲ