إتذکرتکم...
گمره،مَزویت السمه کلهه نجم...
سَکته،صوت السهر بالحي منعدم...
ینسمع لوطاح من عین الورد صوت النده...
غمضت عیني و شفتکم...
چِنِّه نرسم باچر احلی...
إنکحل العینین بمشاوف بعضنه و ما نحط عالعین کحله...
إعیونِّه ایحاچن بعضهن...
ینثنن من خزره جَبحه...
و بالرمش یتغطن من العینه وکحه...
فتحت عیني و خذتنی الصفنه یمکم...
چانت اعلی الشفه بسمه...
نمدح الماشفنه جسمه...
ما نعوف الچان ویانه ونگول العشره قسمه...
والله یمي اتصورتکم...
چن لزمت اچفوفکم و الماضي عاد...
چن صدر ذب حمله فوگي و شفه فوگ اشفاي وچفوف اعلی متني و گلبي ینبض حیل گام و حیلي باد...
چن علی الصایر لِمتکُم...
الزعل نص ساعه چان...
والدقیقه الفین عام و یمکم احساب الزمان...
عدنه چانن نعمتان...
وحده صحة الي تحبه و وحده لو ذاک التحبه ایعیش مرتاح إبأمان...
ماکو قوّامون اذکر چانت الآیه الشریفه اتگول:
وجعلنا بینکم رحمه و موده و یتلي بالآیه الحنان...
نزلت آیه کید عدکم؟!
الصفنه صوت افکاري یَفَّلهه و عفتکم؟
لو زعل چزز گلبکم چي گلت خنتوني مو آنه الخنتکم؟
روحوا انتو...
یمتی ماروحي اشتهت تشتم عطرکم،تعتنیکم...
روحي ما تنسه دربکم...
آنه آسف عاتبتبکم...
مو بدیه،إتذکرتکم
لفته الحيي قاسم الحموداوي