عدميه
العدميه - أو النيهيليه (انجليزى: Nihilism, نطق: /ˈnaɪ.ə.lɪ.zəm/; فرنساوى: Nihilisme; من الكلمه اللاتينى nihil اللى معناها "عدم" أو "ولا حاجه") مصطلح استخدم أول مره سنة 1861 عن طريق الكاتب الروسى الكبير ايڤان تورجينيف فى روايته "أباء و أبناء". و هو وصف لنظريه سياسيه و اجتماعيه اعتنقها الثوار الروس و فضلت قايمه لغاية سقوط حكم القياصره فى روسيا سنة 1917. المبدأ العدمى بيهدف لهدم الأوضاع السياسيه و الإجتماعيه الفاسده بغض النظر عن نوع و طبيعة النظم الكويسه اللى ممكن تحل محلها.
فى الفلسفه، و بالذات فى العدميه الوجوديه existential nihilism، المصطلح بقى معناه ان قيمة أى حاجه مش موجوده فى الواقع و ان القيمه مختلقه غلط و بطريقه تضليليه عن طريق الإنسان و ان الحياه مالهاش معنى. و على الأساس ده مفيش حاجه اسمها ان "قيمه أخلاقيه" ممكن تتاخد فى الإعتبار فى تفضيل حاجه عن حاجه عند اداء فعل (عدميه أخلاقيه Moral nihilism).
ارتبطت الفلسفه العدميه بالفيلسوف الألمانى فريدريك نيتشه Friedrich Nietzsche و فى الأدب بالكاتب الأمريكانى إرنست هيمينجواى Ernest Hemingway.
رد مع اقتباس
