کان لو ماکان مو مهم...فی قدیم الزمان ... کانت قریه اسها دامولاهولا
کان لو ماکان مو مهم
کان قریب من قریتهم اکو ناس لیل نهار یصرخون وصراخ مخیف
هذا سام طلع مو انسان طبیعی ..بلیوم یکبر سنه وبلسنه یکبر عشر اسنین ... ویحب رکوب الخیل ومن یرکب الفرس اشگد ما یخلیها ترکض ابسرعه حتی احیانا الفرس اتطیر (ابکیفکم لا اتاجنون)
ذاک الیوم وهو طایر بلفرس واذا بلفرس صارت تحچی (طبعا اشگد ما مثقف حتی خله الفرس هم تتکلم)
گالتله الفرس اگلک حبیبی سام لیش مانروح انعارک های القریه اللی لیل نهار ایصرخون اهلها وهوه هم قبل رایها .... وراحو القریة الاعدا لو تدرون اشسوی سام
شسوى بعدين
شكرا عبسي قصه حلوه هع
آها نسیت اخگلکم سام کان ینطی های الفرس بماکن الشعیر تاکل مواد منفجره وقابله لاحتراق .. تدرون لیش .. حتی من تصهل یطلع من حلگها نار ..هسه انی ما ادری انتوا لیش ماتصدگون لکن هیه القصه حقیقه وقد ذکرها فطاحل المقصصین ... ای والفرس صارت تصهل نار وتصرخ وصراخها چان یطلع اکثر واعلی من صراخهم ..
ﻻ منو كال مانصدك مو عيب مانصدك منك
وهزمهم باذن الله ورجع لقریه مالته وخلو رییس علی القریه لان هوه بطل وشجاع .. وواذا اصبحت القریه تحشیشه ..لا یهابون الخوف (