انت وانا
اتنين بنفهم بعضنا
اتنين بنعرف قدرنا
اتنين بنعرف ودنا
الا بس ما بيدنا
مكتوب علينا نود بعض
مكتوب علينا نعز بعض
الا ما نعشق بعض
نقرب من بعض
نهرب من بعض
نشتاق بعض
نهجر بعض
نفقد بعض
وتانى نرجع لى بعض
نشتاق بعض
نبعد عن بعض
نتفقد بعض
ونريد بعض
الا ما نعشق بعض
لحظات نفكر فى بعض
فى الخيال نتامل بعض
انت فى طريق
وانا فى طريق
شادينا احساسنا العميق
ومكتوب علينا
انت وانا فى نفس الطريق مانلتقى
جنبى عايزك
وانت تبحث عنى جنبك
ولما القاك من قربك اهرب
ولما تلقانى جنبك
من قربى تهرب
من قربك بخاف
من بعدك بخاف
من حنك بخاف
من شوقك لى بخاف
لما ارعاك بى حنانى
انت بتخاف
ولما اسقيك من ودادى
واحتويك بكل مودة
تبعد تخاف
من قربى ليك خايف
من بعدى عنك خايف
لو قلت انساك اكون كذبت
ولو قلت تنسانى انت الكذبت
تغيب تبعد
عنى تتوارى
تضيق نفسك
يضيع خاطرك
وتتكدر بدون اسباب
وترجع لى تعود مشتاق
وتفرح بى فى الاعماق
والقاك كلى بيك اشواق
نشوة فرحة فى الاعماق
اشوف البهجة فى عينيك
ودمعة بتغسل الاحداق
وافرح بيك
واناجى عينيك
وفى عز الفرح تانى اتذكر
واسيبك ارجع اتحسر
وترجع انت تتحير
من الموقف وما تلاقى ليك تفسير
بدون اسباب اصدك ليه
وتانى يحيرك امرى
تقرر تانى ما اشوفك ولا القاك
مهما يكون تحاول عنى تتوارى
وافتش ليك
وما القاك
وفيك يحتار دليلى معاك
وتفشل كل قراراتك
واشوفك بكرة قدامى
ولا بزعل ولا بقدر اخاصمك يوم
واعاتبك القاك متاثر وشاعر بالندم
ومهما قسيت عليك فى كلمة عتاب
بى كل طيب تتقبله
لا بتعرف زعل
ولا بالقلط تحمل خصام
ويبقى امرنا بس عجب
لا نفارق بعض
لا نخاصم بعض
ولا نتلم
قدر مكتوب
علينا ما نعشق بعض
ولا نتلم
ولا نعرف فرح
ولا نعرف الم
ولا فى اللقاء نعشم
بقلمى/ ود جبريل