مرة تلو اخرى
من حين الى حين
يمزقنى حرفك اربا
ينحرنى نحرا
يمزق استار سكونى
يا لاهية بجهل
قد فجرت لغم جنونى
ايا دمنة فى سمائى
يستهويها ظمئى
وتسخر من رجائى
لا قطرة منها تبعث
فى روضى الحياة
لا قطرة منها بها
تندى الشفاه
انت فى افقى
برق يسطع
بجهله احرق كل اشجارى
ومض يلهب حرفى
ويضرم نار اشعارى
لا وضوح جلى بك
يدوى كرعد
لا شوقا يترجم وعد
لاسيل وجد
يخلف فى ارض
العشق منك ذبد
لا بوح جلى
به عتمة الحيرة تنجلى
كفرس فى حالة كر
يردفها فر
تارة تدبرى
واخرى تقبلى
ارحمى قلبان
ذبحتيهما جهلا غربان
فى معبد شك وظنون
دعى الانسام تسرى
عبر نافذة الفؤاد
عذبة عليلة
وترفقى بنفحات وجد
ظلما تقتالينها
كل يوم وليله
إمضى بخطى ثابتة
فى الدرب
نحو قلب
شاد الهوى قصرا
بسويدائه
اسكنك فيه اميرة
قلم ود جبريل