کیدهن عظیم
منذ صغری و أنا اسمع:((النساء کیدهن عظیم))((قلوب النساء اشد من الصخر))
مرت الأیام؛کبرت و اصبحت شاباً؛غرائزی کانت تأمرنی للأنجذاب للجنس الآخر ألا و هی الأمراء هی من سمعت عنها إن کیدها عظیم و قلبها اشد من الصخر؛کنت فی ربیعی السادس عشر تعرفت علی فتاة اسمها حبیبه کانت جمیله جداً؛کنت اعد الثوانی للقاءها؛کانت مدرستی فی شارع13و هو شارع رئیسی و کان الشارع دائماً مکتض بالناس و الطلاب؛انا و حبیبه کنا نتقابل یومیاً الساعه الخامسه بعد الظهر جنب مقیم هندی یبیع السمبوسه(وجبه سریعه)کنا نلزم یدی بعضنا و نسلک طریق شارع11حتی نتمکن من السیر علی هوانا و نتکلم و لا یرانا احد من اقرباءنا او جیراننا و یفتضح أمرنا.
کنت اکتب لها الغزل و کانت تقول لی بعد نهایة کل بیتٍ(احبک)و أنا ارد علیها:أنا اکثر منک بکثیر و نبقی نتشاجر حتی نصل الی بیوتنا...
مرت الأیام بسرعه لم تأتی حبیه فی المکان المعهود؛اشتقت لها کثیراً...
اسأل من علی حبیبه؟!
کنت احترق شوقً فی کل لحظه...
بعد یومین اتت حبیبه و الحزن مرسوم علی وجهها؛وجناتها فقدت ذلک اللون الجمیل؛شفتیها جافتان؛کأنها قطعت الأکل و الشرب؛لزمت یدها؛حرارتها کانت مرتفعه...
ما بکی...قولی؟؟؟ماذا...تکلمی...
قالت ابن عمی تقدم و طلب یدی من أهلی...حبیبی لا ارید ان افارقک...
ترکت یدها...و تراجعت قلیلاً...ما ذا اقول لها...هل اقول لها انتِ کنتِ...کنتِ ماذا؟؟؟...
و کما قال الشاعر((الحر تکفیه الأشاره))قادرت حبیبه...
کیدی کان الأعظم و قلبی کان اشد من الصخر و لیس قلبها...
عذراً حبیبه
الأهواز2013