هرچه میخندد دلم
....
مهما ضحك قلبي
....
تا اشک خود پنهان کند
....
ليخفي دموعه
....
عاقبت این چشم ها
....
فی النهایة هذه العيون
....
من را چه رسوا میکنند
....
تفضحنني
....
من اسیری در غمم
....
أنا أسير في أحزاني
....
بی تاب هر بود و نبود
....
مبهوت بين مهما كان ولم يكن
....
مختصر گویم بدانی
....
دعني أخبرك بإيجاز
....
غم چه با ما می کند
....
ماذا يفعل بنا الحزن
....
ای رفیق خوب من
....
يا صديقي الوفي
....
ای خوش نشین جان و تن
....
يا سعادة الروح والجسد
....
توندانی بی کسی
....
الا تعلم الوحيد
....
در دل چه غوغا میکند
....
قلبة مملوء من الضجيج
....
تک درختی یکه و تنها نشین بیشه ام
....
انا شجرة واحدة وغريبة جالسة في البستان
....
زاغها هرجا که باشند
راه پیدا میکنند
....
الغربان أينما كانوا يجدون طريقة
....
غصه ای در دل نمانده
جز زتنهایی و درد
....
ولم يبق في القلب حزن إلا الوحدة والألم
...
درد ها
خود زخم هایم را چه پیدا میکنند
....
و الالم یوجدن جروحه
....
زرد و افسونم به لبخندی که نامش خنده نیست
....
تسحرني ابتسامة ليس إسمها الضحك
....
زرد کسان از بی کسی
با ناکسان تا میکنند
.....
والبائسون بسبب الوحده یعاشرون بالجبنا
رد مع اقتباس
المشاركة الأصلية كتبت بواسطة مِـيهہرَمــآهہ ♬❥
