امر علی شترید روحی هدیه
ورده اصبحت عطشان بالمزهریه
امر علی شترید روحی هدیه
ورده اصبحت عطشان بالمزهریه
لم العتب وارتاح مو آنی ما افید
تذکرنی وکت الضیج یو لیلة العید
فسّر ضمیرک شال لو بعده نایم
ابّطن الگلب نلگاه یو بالغنایم
رایح خطا یا اخوی ما تگدر اتنام
لجلک ترکت النوم امنهد اول العام
جیب الگلب نیشان و اتساهر اویاه
من تارکیته اسنین ذابحنی فرگاه