شعرها مرا می سرایند
که طاقتشان نیست و قرارشان
که من به سراغشان بروم
آنها می آیند و آنچنان می آیند
که من در هجوم بارانیشان غرق می شوم
وچه آرزومندانه غرق خواهم شد
در حافظ
در سهراب
ودر نیما
نه دست و پا زدنی
و نه بیم نجاتی
شعرها مرا می سرایند
ان گونه که شمع پروانه را می سراید
وگل به غزل خوانی بلبل
لبیک می گوید
رد مع اقتباس
المشاركة الأصلية كتبت بواسطة هـآئِـم ۦٰ
