لا تحزن کذب
من گلّک وفه ما عندی اتحدّاه
الوفه من عینی ینبع والگلب نیشان
اون اعلی الصدیق ابروحی اتفدّاه
دمی ایصیر روضه و الغزل شریان
یا وردة ربیع التفنی وکت الصیف
یا ریح الشمال الیزهی بالبستان
احب کل من کریم او یکرم المظلوم
او یعمل بالثقافه او آیة القرآن
اصیرن له جسر واربط خلایه اشفاه
وارن وکت الکلافه ابموگد الدیوان
لا تحزن کذب و اتراوی دمعه ابللیل
الخیل ام العلی المعروفه بالمیدان
اگر گرّت حمام امضیع اهله او شات
او سکوتی اعلی الونین البل سهر غرگان
مثل الحلم عندی او بیدی ابره او خیط
و اخیّط بالجروح البالصدر بیبان
الوفا عندی شهامه او تاج فوگ الراس
والفاگد وفه بهمومه سل حلمان
من نار الّهیب اتعاند اویه اللیل
الی ابگلبک نهیت ایفلّش البطران
مو چلمة عتب لا لا تهزنی ارجوک
اعتقد تابوت جسمی ایعطّر الدفان
اهنا بیت الوفاء دفنیته کنز او طیب
امبایع للحبیب امچفّن او خلصان
بالک لا یغشّک حچی هذا او ذاک
تعیرنی الخنت بسّک فلا تنهان
داری امطرّزه ابخنساتک او ملگاک
موگد ذکریاتک بالفکر ملیان
ردتک من زغر سنی او حنانک عوز
ما یحلی الاکل و المندعی شبعان