احبک یشهد الگلبی الشجر والمای
الشعر و القافیه او نظمه او دواوینه
من لحظه الشفتنی او گلت انت اهوای
ابطن الروح شتلیتک یبو اردینه
العتب میفید عینک شلّعت بچلای
گلب الما رجف گصه ابسچاچینه
ادری اتاخرت من موعدک ویای
واگفلک سنه علی الشاطی تعبینه
یرن نقال رقمک ما تجیبه اشوای
شنهی هل دلال ابعد او سلینه
سکران ابمحبتک ضنوتی او سلوای
تدللّ علینه ابعد او خلینه
تگول انحب کذب ما صدگیت الرای
لا تنشد ولا تسئل ابهل مینه
تگول اهواک لاکن وجهک ابملگای
بزلوفک تسد بابه او قوانینه
تهت امن الدرب و اتعکر ابممشای
فگدت الصیت والخوه ابمحاچینه
من ابعید ارسمک بل صدر شچای
اذا نامت العین انت انتبه لینه
ما اشاقی لان آنه اوگفت ودّای
عفت اهلی او عمامی او گلبه ناسینه
شربت الصبر مر گص زردتی وامعای
لاکن ما شربت العسل من عینه
احبنک محبة حب بحب منوای
ما اعوفک غزال او ما تماسینه
افکر بیک لیل انهاری صرت اغطای
ما نامت العین ارجوک داوینه
اظن الموت یسهر لیله کله احذای
یهون الموت و الفرگه تاذینه
جمّت الدموع ابفرگتک یا دای
بل کاس الشربته ابسکرت اسنینه
رجاء لو متت کفن جثتی و احشای
علی درب الغرام ارجوک دلینه