....العندليب ...:
امس تابوت السوالف
شیع السان الحقیقه ..
وامس طشینه البخت
والحوبه ذبلت..
الله عایش ..
ینسمع صوت الله
وي مجرى النهر
ویه کل رشة مطر..
بس اذن کل ضمایر
طرشه صارت..
بعد بعیون الیتامه
الحزن ما یمطر سحابه..
والفرح هاجر سلفنه
وبیته ظلمه ..
ومنگفل للیوم بابه..
خضّر العاگول بحلوگ الشوارع...
والفراشه اتدوّر اعیون الربیع ومالگته..
اتدوّر الحب العفیف
البینها وبین الزهور الفارگته..
الله مايقبل
فراشه اتموت حرگه ..
والله مایقبل
عشیگ ایموت فرگه..
والله ما یقبل
فقیر اعیش ذله
وبس فقر بجیوبه یلگه..
الله عینه اتشوف کلشي ..
و کلشي یدري ..
یدري اسمه ایدور
بحلوگ الشیاطین اللعینه..
یدري کلمن طایح بحفرة جرح محد يعينه..
یدري حبل الذله خانگها المنابر..
یدري مکسوره الخواطر..
یدري جرح الگاع ینزف عالمعابر..
احنه کاتلنه البرد والعوز جارس..
اي یربنه العوز جارس.
احنه درّسنه الفقر تسعین عام..
ومن کبرنه اجروحنه انفتحت مدارس..
( سید حسن الشریفي )