قصه و ابوذیه واقعیه قویه ابشکل

يگول چانو اثنین شباب ربو من الطفوله مع بعض و بیناتهم علاقه کلش قویه یعنی اذا یوم ما یتلاقون من جریب ما یرتاحون و اصبحت صداقتهم و خوتهم نموذج بالحي واحد منهم چان امعیدي و شیال اسلاح دايم
و الثانی چان شباب ما متعوب و ما صاگعته الشمس ولا مره بس چانت عنده علاقه ایتعلم عله السلاح فطلب من صدیقه ایعلمه عله الرمایه و صدیقه رد عله گال اسهل ما طلبت
عله عینی و راسی و علمه عله الرمایه و شیلت العصا
ف یوم من الایام صار بیناتهم دغش و الواشی دخل بیناتهم و خوتهم انتهت و الولد الی تعلم الرمایه رمه باب صدیقه فصدیقه ما عاتبه بس عاتب روحه ابیت ابوذیه

الوكت بس بالنوايب يمي داني
و بدال النشمي خلة يمي داني
يمن غمّة على گصی و یمّداني
العلّمته الرمي جرّبها بيّة