الذاته طیبة من النقد ماعنده خوف
ایجابل اهل الناگصه ابوجه السمح
و الوصخ طبعه، حشى السامع اکید
مایغسله الماي و اینظفه السبح
الرجل هم اوکات یحتاج السکوت
المضیف ایضیج صدره من اللفح
من فرد غمزه تکض چف النزیه
المو نزیه ایعوفها اشگد ماتلح
حاتم اتحلفه ابملح موش ابمگام
الدین لجل الما یعثّرهم ملح
و احنه کافحنا اشکثر و اشبعنا عوز
الخاطر ابن الخایبه ایعیش ابصلح...!
تالي طلعت ریحته اشگد ماخبیث
الدنیا نص الیل و ایگلک صبح!
*بیدی علّمته الوفه و فعل الغیور*
و فوگ راس الغیم شلته من السفح
و گتله هل هلله ،الخجل ،طبع الشریف
احساب وزّیته عله اطباعه الوکح...
وانطیته منجل،بس وصل وکت الحصاد
اتنگّب ابعصّابته و باع الفلح
الشاعر حسين النجفي
د.أحمد حسين النجفي