قلب تخلى عن هوانا وأكتفى
وقلبى على أثره سار وأقتفى
وهبته زهرة شبابى ولم أزل
بالعشق والعهد باقى والوفى
كم نلت فى غرامه طعان قاتله
ورغم نزف القلب للغرام صفى
وكلما زادت جراحى فى الهوى
أعطى مالا يملك وغفر وعفى
نبذر زهورا فى أرض من صخور
ونجنى الأشواك من هجر وجفى
تنام العيون بعد البكاء والسهر
وماالتقت أجفانى ولا قلبى غفى
أناجى مفارقا للديار وقد نسى
وعودا قطعها وذهب واختفى
وترك المعنى فى هواه و الجوى
فى زمهرير الشتاء من بعد الدفا
تنتابنى نوبات الأشواق تؤزنى
والوجدان ماأنكر عشقه ومانفى
وأخاف إن حاولت يوماعزوفا
يرتجف الفؤاد وعن النبض توقفا
فهو يجرى بفمى كجريان ريقى
وصدى إسمه على لسانى معرفا
حسين عتمان