قصيدة دوائي
اذا اتاني الغيث تركته
فى حمم البركان هنائي
سعد الحبيب فى شقاؤه
وضم الحنين ولوعتى وبكائي
العز كل العز فى ضعفه
والكبر افا فيها اذائ
البدن رقص وتعافا بحبه
واذا مرضت الحبيب دوائي
تعلو هامت الحب شرفا
وازفها فى مجلسى بثنائي
ومن لم يتوجه الهوا
هو عبد للجوى باستثنائي
ولى قلب لطيف سماته
يطيع فى الحب اهوائي
عبد الفتاح للسمنودى